Φόβοι.

Έχουμε πάρει αυτό το κρεβάτι IKEA το ημίψηλο, έχουμε φτιάξει από κάτω κουρτίνα από τζην ύφασμα, κόψιμο για πόρτα που τυλίγεται προς τα πάνω με κορδέλα και δύο παραθυράκια με πολύχρωμα ριγέ ρέλια.
Κάτω υποτίθεται ότι κοιμάται η Χλόη όταν δεν έρχεται στο κρεβάτι μας και πάνω υποτίθεται ο Βάλτερ όταν δεν κάνει τα ίδια και χειρότερα.
Γενικώς εμείς και ο ύπνος κουλουβάχατα, οπότε στην προσπάθειά μου να "εκπαιδεύσω" (γελάστε άφοβα) τα παιδιά κάπως να γίνει να κοιμούνται αν όχι μόνα τους, τουλάχιστον στα κρεβάτια τους, έχω ξαπλώσει και εγώ εκεί από κάτω μαζί με 3 κούκλες, 2 πιπίλες, ό,τι πάτσγουορκ μαξιλαράκι έχει φέρει το Zara και μια υδρόγειο σφαίρα με φως.
Σε αυτό λοιπόν το σκηνικό αρχίζουμε την πάρλα.
- Μαμά, φοβάμαι το σκοτάδι (Β)
- Το ξέρω, κι εγώ το φοβόμουν μικρή.  Αλλά τώρα έχουμε λίγο φως.  Και είμαστε όλοι μαζί.
- Και πάλι το φοβάμαι.  Εσύ όταν μεγάλωσες σταμάτησες;
- Ναι, αλλά το πάλεψα λίγο.  Έκανα ασκήσεις θάρρους.
- Τί άλλο φοβάσαι;
- Δεν φοβάμαι κάτι.  Μάλλον.
- Δεν μπορεί.  Σκέψου.  Εσύ Κλο;
- Εμμμ, τις αρά(χ)νες.  Εν φοβάμαι τα φίδια.
- Χαχαχα, η Χλόη φοβάται τις αράχνες.  Μην τις φοβάσαι, πλέκουν τα πιο όμορφα φορέματα.  Τα φαντάσματα;  'Οταν σου κάνω ουουουουου, δεν φοβάσαι;
- Ναι, ναι και το φάνανα. Oυουουουυ (X) + όλοι μαζί.
- Μαμά σκέφτηκες;
- Χμμμ... τα ύψη.
- Δηλαδή;
- Δηλαδή αν είμαι στην άκρη ενός πολύ πολύ ψηλού μπαλκονιού και κοιτάω κάτω ιδρώνουν οι παλάμες μου.
- Φοβάσαι μην πέσεις;
- Ναι, κάπως.
- Αφού έχει κάγκελα.
- Έχεις δίκιο, αλλά δεν μπορώ να το ελέγξω.
- Βλακείες μου λες, από πράγματα, πες μου τί φοβάσαι από άλλα πράγματα.
- Να, τα ποντίκια.  Δηλαδή δεν ξέρω αν τα φοβάμαι, αλλά αν έμπαινε τώρα ένα κάτω από το πάπλωμα θα την άκουγα λίγο.
- Τα ποντίκια είναι ζώα.  Και οι κατσαρίδες είναι έντομα.  Εγώ ξέρω τί φοβάσαι.
- Ε, πες μου, μπορεί να μην το έχω σκεφτεί.
- Φοβάσαι μην πεθάνεις.  Αυτό φοβάσαι.

Αν ακούσει κανείς ότι γυρίζεται Sixth Sense the sequel, παρακαλώ πείτε μου, έχω να στείλω ένα όμορφο αγοράκι για casting.