12.8.10

το ελληνοϊταλικό αερόστατο έτοιμο για απογείωση!

Δεν έχω πια λόγια, ό,τι και αν γράψω μου φαίνεται λίγο και μίζερο.

ΟΛΑ ΠΗΓΑΝ ΚΑΛΑ.

Έκανα την αμνιοπαρακέντηση και πήρα τα αποτελέσματα "που σας καλύπτουν κατά 98%" όπως μου είπε η γραμματέας του ιδιωτικού κέντρου που την έκανα, μία στρουμπουλή και ψιλοαναίσθητη κοπελίτσα.

Την αγάπησα αυτή την κοπελίτσα. Ήταν η "ιδιοκτήτρια" της φωνής που μου ανακοίνωσε στο κινητό πως "τα αποτελέσματα είναι απολύτως φυσιολογικά και το μωρό σας είναι κοριτσάκι."

Ε, μετά, τα γνωστά. Πολλά δάκρυα, αλλά χαράς αυτή την φορά, σφιχτή αγκαλιά με τον Ντάριο - τί τράβηξε και αυτός όλες αυτές τις μέρες - τηλέφωνα, χαμόγελα, αγάπη, ευτυχία, ευτυχία, ευτυχία...!

Είχα σταματήσει να σκέφτομαι, δεν τολμούσα να κοιτάω αδελφάκια στην παραλία, να λέω τί θα ήθελα να κάνω την επόμενη εβδομάδα, την επόμενη μέρα, τί ώρα είχε καράβι επιστροφής στο νησί.

Είχα σταματήσει να ονειρεύομαι, γαμώτο.

Δεν μπορούσα να ελέγξω τα νεύρα μου, τα κλάματά μου, ούτε την σιωπή μου... Βρισκόμουν σε ένα υπέροχο περιβάλλον με πρόσωπα πολύ αγαπημένα και αν δεν μιλούσα στον γιο μου... ήμουν μουγκή. Αν δεν υπήρχε και αυτός, τόσο τρυφερός, τόσο γλυκός, τόσο υπέροχος, θα είχα τρελαθεί....

Ήμουν άλλη, ήμουν αλλιώς. Και πολύ δυστυχισμένη.

Και βαθιά μέσα μου το ήξερα, ότι όλα θα πάνε καλά. Ότι δεν μπορεί, κάτι θα είχα καταλάβει, κάπως το ένστικτό μου θα με είχε ταρακουνήσει, κάτι με τον τρόπο του θα με είχε προειδοποιήσει.

Έπαιρνα και τόσες ευχές, τόση θετική σκέψη από τους γύρω μου (έβλεπα και την ultra psychic μαμά μου να είναι σε γενικές γραμμές κουλ), αλλά άλλο αυτό και άλλο να σου το λέει η στρουμπουλή, ψιλοαναίσθητη γραμματέας.

Φτάνει με αυτά που περάσαμε, τέλος.

Πάμε για άλλα.

Πάμε να δούμε πως είναι η ζωή και με ένα κοριτσάκι, και με δεύτερο μωράκι, πάμε να ζήσουμε υπέροχα επόμενα Χριστούγεννα, πάμε να κάνουμε όνειρα χρωματιστά με διπλά παιδικά χαμόγελα, πάμε να φουσκώσουμε την οικογένειά μας με χαρά και να κάνουμε βόλτα με το ελληνοϊταλικό αερόστατό μας στα σύννεφα του γέλιου και της αισιοδοξίας.

Σας ευχαριστώ όλους πολύ. Κάθε μήνυμα και κάθε σχόλιο με βοηθούσε απίστευτα.

Καλό υπόλοιπο, ανέμελο, ξέφρενο καλοκαίρι.

Dario, σ' αγαπώ πολύ.

http://www.youtube.com/watch?v=EX3v4D9CbcA

7 σχόλια:

  1. χαιρομαι πραγματικα παρα πολυ.ετσι απο εδω και περα μονο χαρουμενες σκεψεις για το κοριτσακι σου και να σου πω και εγω που εχω 2,ετοιμασου για πολλες αγκαλιες και σ΄αγαπω .ευχομαο να εχεις μονο ευχαριστα πραγματα να μας λες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. δεν εχω λόγια!! καταφερες αυτες τις μερες όλες εμας τις μαμαδες να προσπαθησουμε να βρεθούμε στη θεση σου για να σε βοηθησουμε και να σε καταλάβουμε.
    Μονο θετικες σκέψεις τώρα!!!
    Και εγω που εχω δυο παιδια ο Νικολας 7,5 και η Ιρις 6 χρονων μπορω να σε πληροφορίσω ότι απο Νοεμβριο θα πετας!! ολα θα ειναι υπέροχα.
    Και πες στον Dario οτι δεν φανταζεται πως ενα μικρό κοριτσάκι μπορει να κάνει εναν μπαμπά να τρέχει!!!! καμια σχεση με το αγορι!!
    καλες σκέψεις και υπέροχες διακοπές!!
    Μηλενη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. τώρα εμένα γιατί με έπιασαν τα κλάμματα δεν ξέρω... Ξέρω μόνο ότι είναι δάκρυα χαράς!

    Με συνεπήρε από την αρχή η σύντομη (ευτυχως) ιστορία σου Γιολινάκι μου.

    Ευχομαι να σφίξεις στην αγκαλιά σου την υγιέστατη κορούλα σου και να είναι η γλυκειά σας οικογένεια πάντα γερή και ευτυχισμένη!
    Φιλακια Πολλα,

    Αννίτα Σ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Dakria... vlameno... xaras!!!!!! I knew it alla otan grafeis ayta ta pragmata... sou efxomai apo tin kardia mou na eisaste PANTA OLOI kala!!!!!!!!!! Panta happy kai tyxeroi! PANTA! OLOI!

    Ti kori tha tin kanoume trelo gomenaki na tin theloun oloi!

    Lida

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. meta apo 12 meres apoysias to proto poy ekana htan na do to blog soy!!!kai xarika toso polyyyyyyyyyyyyy!!!!eyxomai na htan ayth h peripeteia na antameifthei apo diplh/triplh/tetraplh xara..me to kalo na erthei h koyklitsa sas!!!

    ps.eixa paromoia peripeteia kai ego...omos den eixe happy end!!!tora poy teleiosate mporo na sto po..kai ksero poso ypeferes mexri na bgoyn ta apotelesmata!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. EUXARISTWWWWWW για όλα!

    Nancy, λυπάμαι...
    Ξέρω πόσο τραγικά δύσκολο είναι, αλλά ελπίζω όλο αυτό να το έχεις αφήσει "πίσω" σου.

    x

    ΑπάντησηΔιαγραφή