Τί ακριβώς σας ξετρελαίνει με το καλοκαίρι;

... και το περιμένετε όλοι από τον Δεκέμβριο με τόση ανυπομονησία;
Και το εύχεστε με τόση θέρμη από τον Μάρτιο - δεν είναι να τσουγκρίσεις ποτήρι και να μην ακούσεις "Άντε, και καλό καλοκαίρι" (με τσιρίδα).
Η αλήθεια είναι ότι δεν μπορώ να είμαι εντελώς αντικειμενική, γιατί το (ελληνικό) καλοκαίρι δεν ήταν ποτέ η αγαπημένη μου εποχή.
Πριν γίνω μαμά (αυτό αναπάντεχα για εμένα, παίζει παντού σαν κριτήριο τελικά), αγαπούσα αυστηρά και μόνο τον χειμώνα, τις πόλεις του ευρωπαϊκού βορρά, τους γκρι ουρανούς, και την υπόνοια της μελαγχολίας που περιδιέβαινε στους δρόμους.
Όλο αυτό βέβαια δεν ήταν πολύ πρακτικό για ένα μωρό, καθώς η Ελλάδα δεν είναι μία χώρα που ευνοείται από αυτές τις συνθήκες. Οι χειμερινές δραστηριότητες είναι ανύπαρκτες, ενώ όλοι οι γονείς σαν να "βαραίνουν" απίστευτα από τον Νοέμβριο και μετά, περιμένοντας με λαχτάρα το "πότε θα ανοίξει ο καιρός" για να ξεχυθούν στις παιδικές χαρές και τις παραλίες, με την καινούργια, καλοκαιρινή συλλογή του Imaginarium.
Το "πότε θα ανοίξει ο καιρός" βέβαια, είναι μία καθόλου αγωνιώδης ερώτηση καθώς εδώ έχει πάντα ήλιο, στην κυριολεξία, και stop - μπορούμε να σταματήσουμε εδώ.
Υπάρχει και η Άνοιξη βέβαια.  Ανθίζουν τα δέντρα, όπως ξέρετε και από τα παιδικά βιβλία, κελαηδάνε τα πουλάκια και ο ουρανός χαμογελά. Τα πάρκα γεμίζουν, τα καρότσια βγαίνουν γκαζωμένα στους δρόμους και αρχίζουν τα πάρτυ στις βεράντες και στους κήπους. Εφικτές είναι και οι επισκέψεις στην παραλία, που γίνονται υπό νορμάλ συνθήκες, με αυτό το ευχάριστο ανοιξιάτικο breeze και αργά το απόγευμα με μακρυμάνικο t-shirt πάνω από το μαγιό, χωρίς τους 40 βαθμούς υπό σκιά να καταπιέζουν τις κινήσεις και τις επιλογές σου.
Το Καλοκαίρι γίνονται όλα πιο δύσκολα.
Η διάθεση είναι "βαρεμένη" με το που ανοίγεις τα μάτια σου το πρωί.
Όλοι συζητάνε με σιχτήρι το πόση ζέστη θα κάνει πάλι σήμερα.
Γύρω σου (και πάνω σου, αν χρησιμοποιείς μέσα μαζικής μεταφοράς) κυκλοφορούν πολλοί ιδρωμένοι άνθρωποι που μυρίζουν δυσάρεστα.
Οι πρωινές εξωτερικές δουλειές αναβάλλονται επ'αόριστον, ή αν πρέπει να γίνουν, η αυτοθυσία σου συγκρίνεται μόνο με την ιστορία του Ιησού στην σταύρωση.
Το styling είναι τραγικό. ΤΡΑΓΙΚΟ. Και όποια νομίζει ότι είναι sexy με το κλαρωτό φορεματάκι, την ψάθινη καπελαδούρα και την διχάλα σαγιονάρα στο πόδι vs. ενός (skinny) jean, δερμάτινου τζάκετ ή φανταστικού παλτό και ενός ζευγαριού μπότες με ή χωρίς τρουκ, είναι πολύ γελασμένη. Ή άσχετη.
Φανερώνονται όλες οι ατέλειες - κυτταρίτιδες, φλεβίτιδες, πανάδες, τρίχες, σπυριά και κοιλιές κάνουν πασαρέλα στους δρόμους με πρώτες από όλες τις δικές σου.  Παίζει και να μην σε νοιάζει αυτό, το ακούω (λίγο).
Όλα τα πολυανεμενόμενα activities γίνονται με εκνευριστική δυσκολία. Ξαπλώστρες δεν υπάρχουν στις παραλίες, εκτός αν παραφυλάξεις σαν υστερικός να μπεις λίγο πριν το ξημέρωμα και τα εισιτήρια για τα πλοία, τα δελφίνια και τα λοιπά μεταφορικά πρέπει να προγραμματιστούν πολύ πριν, λες και θες να πας ταξίδι τον γύρο του ανατολικού ημισφαιρίου.
Οι φίλοι εξαφανίζονται και τους ξαναβλέπεις όλους μαζί το Σεπτέμβριο γιατί -και καλά-τα σουκού έχουν κανονίσει mini αποδράσεις.
Πας αναγκαστικά για ψώνια στο Mall και στο Golden Hall γιατί μόνο εκεί έχει air condition. Και μπορεί αυτά τα μέρη να σου αρέσουν ούτως ή άλλως, εμένα ας πούμε καθόλου, αλλά ρε φίλε, το καλοκαίρι ΑΝΑΓΚΑΖΕΣΑΙ.
Κυριαρχεί η δικατορία του μαυρίσματος. Οι άνθρωποι ψήνονται οικειοθελώς κάτω από τον καρκινογόνο ήλιο και γεμίζουν τα πρόσωπά τους πιέτες για να αποδείξουν ότι πέρασαν καλά, πήγαν πολλές διακοπές και τα σαββατοκύριακα δεν κλείστηκαν στο σπίτι τους να κρυφτούν από την ντροπή τους που δεν έχουν επιτύχει την απόλυτα σοκολατένια απόχρωση. Αν δεν έχεις κάνει αρκετή ηλιοθεραπεία ή δεν μαυρίζεις και πολύ εύκολα, τα υπόλοιπα μελανούρια σε κοιτούν όπως τα μέλη της φυλής Asante στην Γκάνα το συνεργείο του BBC που πήγε να γυρίσει ντοκυμαντέρ.
Και αν είσαι έγκυος, τραβάς τα ζόρια σου, αλλά ας μην τα αναλύσω και αυτά, θα πείτε ότι φταίνε οι ορμόνες μου.
Ναι μωρέ, έχει νόστιμα, πολύχρωμα, ζουμερά φρούτα, και όπως μου θύμισαν και οι φίλοι μου στο facebook, καλοκαιρινή άδεια και ξετρελαμένες με τον ήλιο τουρίστριες.
Μέχρι εκεί όμως. Και καλό μας καλοκαίρι. Ψυχραιμία.