Design και / για παιδιά

Μιλούσα μία μέρα με μία φίλη μου η οποία θέλει, πρόκειται, ελπίζω να, γίνει σύντομα μαμά και λέγαμε πόσο πολύ όλες μας οι θεωρίες απλά γυρνάνε τούμπα μόλις τα παιδιά γεννηθούν. Κάνεις τόσα πολλά σενάρια στο μυαλό σου, το βασικό, το εναλλακτικό, το backup και με έναν μοναδικά διαβολικό τρόπο ξαφνικά δεν ισχύει τίποτα από αυτά. Και η καθημερινότητά σου δεν βασίζεται πλέον σε κανένα σενάριο - είναι σαν μία θάλασσα που κάποιες φορές λαμπυρίζει γαλήνια, μερικές άλλες σηκώνει ελαφρύ κύμα και άλλοτε φαντάζει τρικυμιώδης και απειλητική.
Για να το ελαφρύνω λίγο όλο αυτό, θυμάμαι τον εαυτό μου πριν γεννήσω, να σκέφτομαι ότι νανουρίζω το μωρό μου με το Lemon Tree των Oasis, ότι χορεύουμε μαζί στο σαλόνι Blur και αντί για παραμύθι του διηγούμαι μία λάιτ βερσιόν της ζωής ενός διάσημου rock star, του Mick Jagger, που έχει κάνει και πολλά παιδάκια!
Όπως αντιλαμβάνεστε φυσικά, αφού γεννήθηκε ο γιος μου το cd παίζει διαρκώς Ζουζούνια, και ο ίδιος χορεύει ξέφρενα υπό τους ήχους ένος winnie the pooh-freak show που πατάς ένα κουμπί και τραγουδάει με αντρική φωνή "Η γιαγιά μας η καλή".
Στη συζήτηση με την φίλη μου λοιπόν, εκείνη μου έλεγε γελώντας πως άκουγε μειδιάζοντας τον άντρα της να της εξηγεί ότι το δικό τους το παιδί δεν θα παίζει ποτέ με πλαστικά παιχνίδια, δεν θα πατήσει το πόδι του στο jumbo και θα εκστασιάζεται μπροστά στα έργα τέχνης του σπιτιού. Άλλο ένα σενάριο.
Προφανώς όλα αυτά τα απόλυτα που έχουμε πει πολλοί γονείς κατά καιρούς, δεν θα μπορούσαν ποτέ ευτυχώς, να ισχύσουν εξολοκλήρου. Τα παιδιά ενθουσιάζονται με τα έντονα χρώματα, τους χαρούμενους ήχους, τις αστείες φράσεις και όλες τις μαλακίες (όχι, δεν μπορώ να τις χαρακτηρίσω διαφορετικά) που (ξε)πουλάει το jumbo. Επειδή είναι κατανοητό πως κανένας δεν θέλει το παιδί του να χάσει την παιδικότητά του, να καταπιεστεί στην ανάπτυξη της προσωπικότητάς του και να νιώσει "ξένο" στο περιβάλλον ενός ανάλαφρου (και εξαιρετικά διασκεδαστικού)παιδικού party, αλλά παράλληλα θέλει σαν τρελός να το δει να ξεχωρίζει από την μάζα, κάνοντας κάτι διαφορετικό, πρωτότυπο και δημιουργικό, θεωρώ ότι πρέπει να του δίνει τα κατάλληλα ερεθίσματα λίγο λίγο και από πολύ μικρό.
Εγώ δεν θεωρούμαι καθόλου ειδική στο design, το αντίθετο θα έλεγα καθώς γνωρίζω μόνο τα πολύ βασικά, αλλά δεν είναι και αδυναμία μου η διακόσμηση ενός παιδικού δωματίου φουλ στον mickey. Βρήκα λοιπόν (επειδή είμαι και σε αυτή την φάση ζωής που κάποια στιγμή πρέπει να πάρω απόφαση ότι θα πρέπει να μετατρέψω το πάνικ ρουμ σε άλλο ένα παιδικό δωμάτιο) τόσο φανταστικά ντιζαϊνάτα πράγματα στο internet, που δεν παίζει να μην τα μοιραστώ μαζί σας. Ανήκουν σε αυτή ακριβώς την κατηγορία των ερεθισμάτων που λέγαμε ότι κάνουν την διαφορά και αν μη τί άλλο συντελούν στο να γίνει το περιβάλλον του λίιιιγο πιο ιδιαίτερο.
Δείτε από το kids love design σούπερ ράφια που μπορούν να είναι και ακουμπισμένα στο πάτωμα,
μία υπέροχη ball chair από τον designer Finn Stone, από ανακυκλωμένο υλικό


και τα-θέλω-τώρα BE Box συρτάρια που μπορούν να γίνουν και μία πρακτική αλλαξιέρα αν τα καπακώσεις.



Στο kids modern, για το οποίο χρειάζεσαι πολλές ώρες για να το ψάξεις διεξοδικά, αλλά έχει τον άψογο διαχωρισμό όλων των objects σε ηλικιακό γκρουπ, πραγματικά κόλλησα με το Οoba λίκνο,
τα happy ποπ πλαστικά puppies παιχνίδια/σκαμπό της Magis, και ένα wall sticker που θα κάνει αυτόματα πιο φάνκι έναν μονόχρωμο τοίχο.

Ειδική μνεία πρέπει να κάνω εδώ στο πιο συγκλονιστικό κουκλόσπιτο ever που βρήκα στο ίδιο site, της Villa Sibis, των Wolfgang Sirch και Christoph Bitzer, από φυσικό ξύλο.
Μα, δείτε... Δεν είναι απίθανο και για τα δικά μας υπνοδωμάτια?





Τελειώνοντας, δεν θα μπορούσα να μην αναφέρω το vitra for kids και τις καθόλου μικρομέγαλες all time classic panton junior καρέκλες
και τί ωραία που τις συμπληρώνει το -φαινομενικά αντίθετο- porcupine desk.

Για να είμαι ειλικρινής, όλα αυτά και πολλά ακόμα παιδικά αντικείμενα design, δεν είναι καθόλου οικονομική υπόθεση. Οι εικόνες και τα links είναι για ιδέες και για έμπνευση. Μπορεί να αξίζει να υπάρχει ένα ιδιαίτερο αντικείμενο σε κάθε παιδικό δωμάτιο, αλλά μόνο αν σας γουστάρει τρελά και μπορείτε να το αποκτήσετε. Διαφορετικά υπάρχουν και κάποια που μπορούν να αναδημιουργηθούν με την προσθήκη του προσωπικού σας γούστου και να έχουν ακόμα περισσότερη αξία για εσάς και το παιδάκι σας.
Ωραία όλα αυτά, αλλά το δικό μου το πάνικ ρουμ παραμένει με το παλιό τραπεζάκι της Αλκιμάχου (το σπιτάκι που λέγαμε... το εργένικο), ένα κόκκινο γραφείο, την λεκάνη άμμου της γάτας και την γάτα την ίδια και ένα βουνό από παπούτσια για όλες τις εποχές και τα δύο φύλα! Όχι design objects, ούτε βασικά, χρήσιμα objects δεν έχω ακόμα αξιωθεί να τοποθετήσω εκεί μέσα.... και ο Liam μου ψιθυρίζει στο αυτί...

Im sitting here in a boring room
Its just another rainy Sunday afternoon
Im wasting my time, I got nothing to do
Im hanging around, Im waiting for you
But nothing ever happens -- and I wonder...