3.7.10

Breaking the news

Έχω πλέον μπει και επίσημα στον 5ο μήνα. Η κοιλιά μου έχει φουσκώσει επικίνδυνα, τα νεύρα μου δεν είναι καθόλου καλά και δεν έχω πει ακόμα στο παιδί μου ότι θα αποκτήσει αδελφάκι.
Μέχρι που ένα πρωί ο γιος μου με κοιτάει πονηρά και μου λέει έτσι. Στεγνά.
"Τί μεγάλη κοιλιά που έχεις μαμά. Ήπιες πολύ χυμό?"
Χμμμ...
Ο λόγος που έχω καθυστερήσει την ανακοίνωση είναι γιατί μου φαίνεται απόλυτα λογική η ψυχολογική θεωρία που λέει πως δημιουργούμε υπερβολικές προσδοκίες στο παιδί, περιγράφοντάς του όλο γλύκα μία ιδανική κατάσταση, που στην πραγματικότητα αργεί πολύ να συμβεί. Γιατί αυτό που συμβαίνει στην αρχή είναι το interaction με ένα μωρό που διαρκώς κοιμάται ή κλαίει, με αποτέλεσμα το μεγαλύτερο παιδί να αισθάνεται απογοήτευση, πίκρα ή και θυμό.
Αλλά στον 5ο μήνα, αφού του ανθρώπου του έκανε και εντύπωση η κοιλιά-μπάλα, και αφού είναι γενικότερα ένα τρυφερό και ευαίσθητο παιδί και όλα τα δείγματα που δείχνει με τα άλλα μωρά-αδερφάκια είναι θετικά, αποφάσισα να κάνουμε την ανακοίνωση.
Είμαστε στο Mall και τρώμε Haagen Dazs. Δηλαδή αυτοί οι δύο τρώνε γιατί εγώ έχω πλακώσει μία βάφλα στο γραφείο και αυθυποβάλλομαι -με μεγάλη προσπάθεια- να μην κάνω και άλλη γουρουνιά.
Ο γιος μου είναι προσηλωμένος στις μπουκιές του και ο άντρας μου στο belgian milk chocolate topping.
- Βάλτερ... λέω εγώ.
Με κοιτάει.
- Ξέρεις τί έχει η μαμά μέσα στην κοιλιά?
- Χυμό πορτοκάλι.
- Εεε... Όχι, έχει ένα μωρό. Ένα αδελφάκι.
Χωρίς πλάκα, παρατάει το Haagen. Kαι με κοιτάει με χαμόγελο για μερικά δευτερόλεπτα, με τα μάτια γουρλωμένα. Είναι πολύ cute.
- Τί θέλεις? Αγοράκι ή κοριτσάκι να είναι το μωρό?
- Θέλω και τα δύο. Να είμαστε όόόόλοι μαζί στο σπίτι.
Γελάμε όόόόλοι μαζί. Πολύ ικανοποιητική απάντηση.
Από τότε έχουν περάσει 3-4 μέρες και το έχουμε αναφέρει άλλη μία φορά. Και ενώ ο γιος μου έχει τρομακτική μνήμη και μας πετάει πολλά κουλά σε διάφορες φάσεις, αυτό φαίνεται λίγο να το αφήνει στην άκρη. Δεν με πειράζει, ούτε με ανησυχεί. Ξέρω ότι το θέμα θα το επαναφέρουμε και θα το ξανασυζητήσουμε και αν το χειριστούμε και εμείς και οι γύρω του σωστά θα πάνε όλα αρκετά καλά.
Προς το παρών ετοιμαζόμαστε για το πρώτο του αεροπορικό ταξίδι την επόμενη εβδομάδα, στο Μιλάνο.
Έχoυμε αγοράσει 2 καινούργια dvd, καινούργια occupy baby applications στο i-pod touch (ναι, πολύ σωστά φανταστήκατε, έχει γίνει κατάσχεση στο δικό μου και εγώ έχω ξεμείνει με ένα nano), και κάτι έχει πάρει το αυτί μας για γλειφιτζούρι και πιπίλα στην απογείωση. Αν έχετε και καμία άλλη καλή συμβουλή, ρίχτε την!
Πάω να φάω πέντε -έξι ελιές ακόμα τώρα. Σας το έχω πει? Μου την έχει δώσει με τις ελιές σε αυτή την εγκυμοσύνη! Ντε(ρ)λίσιους!

2 σχόλια:

  1. Tip 4 airplane:

    Μια ιστορία που θα φτιάξετε οι δυο σας από πριν, για το πόσο μαγικό είναι να πετάς στα σύννεφα...

    Μαζί, ένα βιβλίο με φωτογραφίες της γης από ψηλά...

    Και για επιδόρπιο, μια βόλτα με τον μπαμπά στο πιλοτήριο!

    Γιολίνα, γράφεις απλά υπέροχα και σε ό,τι αφορά εμένα και το motherhood, είσαι spot on!
    (Βίκυ, μαμά Βλάση, από Έλα να Παίξουμε)

    Όποτε κάνετε κέφι να παίξουμε -by the way- πολύ θα χαρούμε να σας ξαναδούμε!
    Contact through fb.

    Εύχομαι το ταξίδι να είναι "τζετ"
    xxxx Βίκυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. σ'ευχαριστώ για τα tips, σ'ευχαριστώ για το σχόλιο, σ'ευχαριστώ για την πρόσκληση...
    thank god for fb - θα τα πούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή