Moodboard & Λέξεις.

Σήμερα η μέρα ήταν Walter-free και από το πρωί ασχολούμαστε με βιδώματα, γατόσπιτα, συναρμολογήσεις και τεράστιες σακούλες με ρούχα. 
'Επρεπε να το κάνουμε αυτό, και ας ήταν λίγο σαν Κυριακή, γιατί πλατό του αλ-τσαντίρι νιουζ είχαμε καταντήσει.
'Ολα αυτά έγιναν αφού έκανα εγώ το καθιερωμένο εθιμοτυπικό:
Τραγούδησα το πρωί στον άντρα μου το κορόιδο Μουσολίνιιιιιιιι / κανείς σας δεν θα μείνειειειειειειει / και συ και η Ιταλία, η πατρίδα σου η γελοία, τρέμετε όλοι το χακίίίίίίίίί΄(τσιριχτά).  Γελάω/άμε υπερβολικά με αυτή την μαλακία που κάνω ΚΑΘΕ 28η ανελλιπώς.  Σημαία πάντως δεν βγάζουμε στο μπαλκόνι.
Ανεξαρτήτως εθνικής εορτής, η μέρα σήμερα μου φάνηκε πως είχε ρίξει κάτι νοσταλγικό στην ατμόσφαιρα.  'Ισως ήταν ο θόρυβος του αέρα όταν φυσούσε, ή το γκρίζο του ουρανού, ή ακόμα και το ότι το σπίτι ήταν υπερβολικά σιωπηλό, πάντως στο μυαλό μου στροβιλίζονταν διαρκώς εικόνες.
Ήθελα ένα cappuccino με ξυλάκι κανέλλας και φλούδα πορτοκάλι στο Petit Fleur στο Χαλάνδρι και να ακούω γαλλική μουσική άλλων δεκαετιών από βινύλιο, ενώ θα φοράω ολοκαίνουργια brogues μποτίνια και το τακούνι τους θα κάνει ταπ ταπ στο ρετρό πλακάκι.
Μόλις έβγαινα έξω, θα τυλιγόμουν σε μία μακριά, chunky μάλλινη ζακέτα και ένα ζακάρ κασκόλ από αυτά που τελειώνουν οριακά στο κάτω χείλος και κρέμονται μέχρι τα γόνατα και τις κάνουν όλες να φαίνονται ωραίες και στυλάτες. 
Θα περπατούσα στους δρόμους του Λονδίνου πάντα με ακουστικά, και θα άκουγα οπωσδήποτε Flunk - δεν θα βιαζόμουν.  Θυμάμαι τα πρωινά στο Λονδίνο που έτρεχα να πάω στην δουλειά, άκουγα πάντα κάτι στην τσίτα, πολύ μπιτάτο, για να μου δώσει ρυθμό, παλμό, να είναι τα βήματα μου γρήγορα και η διάθεσή μου ανεβασμένη.  Στον γυρισμό, άραζα με τσιλαουτιές μέσα στο μετρό.
Μετά θα πήγαινα σε σπίτι φίλων, από αυτά που η διακόσμηση είναι λίγο Ikea και λίγο vintage, οι τοίχοι έχουν πάντα χρώμα και η παρέα είναι μαλτινάσιοναλ, μαλτικάλτσουραλ και μαλτισέξουαλ.  Θα καθόμασταν όλοι στο πάτωμα, πάνω σε κάτι-σαν-φλοκάτη και θα πίναμε κόκκινο κρασί με παγάκια μέχρι τελικής πτώσεως.  Κάποιοι μπορεί να έτρωγαν και αχνιστή σούπα βελουτέ.  Δεν υπάρχουν ανταγωνισμοί και αντιπάθειες σε αυτές τις συναντήσεις.  Όλοι είναι κουλ, τα χείλια τους γίνονται μωβ μπλαβί από το κρασί και φεύγουν όταν έχει αρχίσει να χαράζει.  Από το cd ακούγεται κάτι απροσδιόριστο, πολλές φορές και Gathering.
Στον γυρισμό είμαι πάντα λίγο πιο στραπατσαρισμένη, πιο τσαλακωμένη.  Μου μιλάνε διάφορα ρημάδια των δρόμων, αλλά δεν ακούω γιατί στ'αυτιά μου τραγουδάει η Cat Power,

we've lived in bars

and danced on tables

hotels trains and ships that sail

we swim with sharks

and fly with aeroplanes out of here

out of here

To αεροπλάνο με πάει στο σπίτι μου. Το σπίτι μου είναι καθαρό, γλυκό, τακτοποιημένο και μυρίζει βανίλια. Ο Dario με περιμένει στο δωμάτιό μας, κάτω από το πιο αφρουλένιο πάπλωμα του κόσμου και σεντόνια από αιγυπτιακό βαμβάκι.

Μετά από λίγες ώρες, και ενώ ο ήλιος τρυπώνει από όλες τις χαραμάδες, η πόρτα ανοίγει και μέσα μπαίνουν ο γιος μου με την κόρη μου, μας πνίγουν στα φιλιά και τώρα το δωμάτιο μυρίζει προδέρμ και χαμομήλι. Ανοίγω το ραδιόφωνο και ακούγεται κάτι τόσο απόλυτα χαρούμενο σαν το Get Happy που τραγουδούσε η Judy Garland στα 50s....
Κάπως έτσι θα μπορούσε να είναι το moodboard της πρόσφατης ζωής μου.

Προτεινόμενο playlist γι'αυτό το post:

Serge Gainsbourg - Les sucettes
Saint Etienne - Sylvie
Flunk - Six seven times
Moloko - Familiar Feeling
Tracey Thorn - Why does the wind
Loopa Scava meets Cayetano - The Rain comes again
The Gathering - Saturnine
CocoRosie - Beautiful Boyz
Cat Power - Lived in Bars
Bat for Lashes - Daniel
I got you on tape - Somersault
Goldfrapp - Happiness
Judy Garland - Get Happy

Εμπρός, ανάψτε και ένα τσιγάρο και για 'μενα, νωρίς είναι ακόμα, αρκεί να επιτρέπεται.  Και το εννοώ αυτό.

'Ονειρα γλυκά, με πολλές μουσικές.