Fashion play

Ένα ακόμα στοιχείο για εμένα που δεν γνωρίζουν οι λιγοστοί που διαβάζουν το blog μου και δεν με ξέρουν προσωπικά, είναι ότι αγαπώ την μόδα.
Το θέτω έτσι, γιατί όχι, δεν είμαι junkie, δεν είμαι addicted και δεν κυκλοφορώ με 15ποντα τακούνια με κίνδυνο της σωματικής μου ακεραιότητας, μόνο και μόνο επειδή το προστάζει ο John Galliano.
Με προκαλεί όμως το πώς ξεφυτρώνουν οι νέες τάσεις τόσο προστακτικά και καθολικά στην αρχή της κάθε σεζόν, ξετρελαίνομαι με το παιχνίδι των χρωμάτων και των διαφορετικών υλικών, με ιντριγκάρει η προσπάθεια αποκρυπτογράφησης των glossy σελίδων για να καταλήξουν στην ντουλάπα μου, με εντυπωσιάζει το πόσο εύκολα κάμπτονται οι προσωπικές μου αντιστάσεις απέναντι στο λεοπάρ και το ρεβέρ, για παράδειγμα.
Και απολαμβάνω ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ να ΔΙΑΒΑΖΩ την Αγγλική Vogue.
Να απομονώνομαι και να την ρουφάω μέχρι την τελευταία σταγόνα και μετά να την ξεφυλλίζω ξανά και ξανά. Εννοείται πως δεν πετάω ποτέ Αγγλική Vogue. Χωρίς κανέναν απολύτως λόγο όμως, απλά θέλω να υπάρχει βρε αδερφέ. Όπως η κολλητή μου έχει πάντα Kellogg's Eggo Cereal Maple Syrup, και δεν τρώει καν maple syrup. Ξέρω, weird...

Από τότε που γεννήθηκε ο γιος μου ομολογώ ότι έχω αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην δική του γκαρνταρόμπα, απ'ότι στην δική μου. 'Οπως τα μάτια των παιδιών γυαλίζουν από λαχτάρα με ένα καινούργιο παιχνίδι, έτσι γυαλίζουν και τα δικά μου κάθε φορά που ανακαλύπτω κάτι μοναδικό, ξεχωριστό και απόλυτα in fashion για να ψωνίσω για εκείνον.
Μου αρέσει να διαφοροποιούνται τα παιδιά από πολύ μικρά μέσα από το ντύσιμό τους. Μου αρέσει να ξεχωρίζουν, να έχουν από πολύ νωρίς άποψη, να κάνουν τρέλες και να διαμορφώνουν σιγά σιγά το προσωπικό τους στυλ, όσο τρομακτικά και αν φανεί αυτό σε κάποια φάση της -εφηβικής- μάλλον ζωής τους.
Τα δε αγόρια είναι ακόμα μεγαλύτερη πρόκληση, καθώς οι επιλογές είναι συγκριτικά περιορισμένες και η στάση των γονιών απέναντί τους, μάλλον συντηρητική. Διαφωνώ κάθετα βέβαια με αυτό. Τα μικρά και μεγάλα αγοράκια μπορούν να εντυπωσιάσουν ακόμα περισσότερο με το στυλ τους από τα κορίτσια, ακριβώς γιατί δεν το περιμένει - και δεν το τολμά - κανείς.

Όλος αυτός ο εντελώς βαθυστόχαστος και πολύ επιφανειακός πρόλογος για την μόδα έχει να κάνει μόνο με το πως πέταξαν λάμψεις πάλι τα μάτια μου στην αρχή και αυτής της σεζόν. Και καθώς εγώ βρίσκομαι στο τελικό στάδιο της φαλαινοποίησης, όλη η μανία μου για έρευνα αγοράς στο διαδίκτυο εκτονώθηκε σε παιδικά sites. Είναι δε τόσο μεγάλη η λαχτάρα και η χαρά μου που θέλω να μοιραστώ τις top 5 internet-ικές επιλογές μου (γι'αυτή την εβδομάδα εννοείται, για να έχουμε να λέμε) για αγόρια & κορίτσια, οπωσδήποτε μαζί σας. Σήμερα τα κορίτσια, γιατί είναι μία και μισή την νύχτα και είπαμε, είναι πιο εύκολη περίπτωση.

In a random order. Ούτε ο Sartorialist να ήμουνα.

Άσχετο, αλλά εντωμεταξύ στην κοιλιά μου συμβαίνει σεισμός. Μάλλον γουστάρει το τόπικ η κόρη.

1. Fafa Tokyo - Odaiba Cardigan in chenille wool.
Μου άρεσε γιατί είναι τόσο funky, όσο και κλασικό. Από το Little Fashion Gallery.

2. Rose Trim Leggings - με μπλε ή πράσινα stripes.
Απίστευτο κολάν για να συνοδεύει τούλινες, ντένιμ ή δαντελένιες φούστες ή σορτσάκια. Από το My Rocking Wardrobe.


















3. Purple tiered tulle ruffle skirt. H rock φούστα που λέγαμε.

Αν και η Stevie είναι μια γλύκα και έτσι, την προτιμώ με φλούο κίτρινα All Star. Από H&M kids.

















4. Fairytale print jumpsuit by Soft Gallery. To απόλυτο statement, και σε ύφος, και σε print.

Aπό το Mini Giants.


5. Και τέλος, μαγιό. Το βρήκα μπροστά μου στο Alice on board, και φοβάμαι ότι μέχρι το επόμενο καλοκαίρι θα το έχω ξεχάσει. Άλλωστε, θα βουτήξετε και τον Σεπτέμβριο... Και είναι τόσο... μα τόσο, ρετρό!


Μου άρεσε αυτή η ματιά στην παιδική μόδα.
Τόσα sites, τόσα blogs, τόσες πολλές, μοναδικές ιδέες, που για άλλη μια φορά από τότε που ανακάλυψα το e-shopping, μου φάνηκε φτωχή η Αθηναϊκή αγορά. Και αν όχι φτωχή, τότε σίγουρα... δειλή.
Πάντως τολμήστε κάτι λίγο πιο εξτρίμ με το παιδί. Θα σας πάρει και εσάς η μπάλα, έχει πλάκα....
Σήμερα ο γιος μου ήθελε να πάει στο πάρκο με μαύρες γαλότσες και τζην βερμούδα - γιατί την φορούσα και εγώ. Και μου έφερε να βάλω τις μαύρες σουέντ μπότες μου με τα κρόσια.
Μην φανταστείτε βέβαια καθόλου την Kate Moss στο Glastonbury, αλλά μέχρι το πάρκο πήγαμε... με φεστιβαλική διάθεση.
Όχι, όχι ο Dario εσπαντρίγιες φορούσε.... Νορμάλ πράγματα.