To δεύτερο μήπως είναι λίγο φτυσμένο? (μέρος Βου & μάλλον τελευταίο).

Φίλε, καμία σχέση.
Εντάξει πείτε με κυνική, περίεργη, αναίσθητη (ναι, το ακούω), άνετη-και-καλά, αλλά αυτός εδώ ο 8ος δεν έχει καμία σχέση με τον 8ο του 2008.

Το μωρό που θα έρθει, δεν έχει ούτε ένα καλτσάκι.

Δεν έχει χειμερινό εξοπλισμό (γιατί ο αδελφός της είχε γεννηθεί 'Ανοιξη) και εκτός από ένα πετσετέ ζακετάκι-πιο-μικρό-πεθαίνεις, δεν έχει τίποτα ΡΟΖ (προφανώς, γιατί δεν είχαμε τίποτα ΡΟΖ.  Καλά, ούτε γαλάζιο είχαμε γιατί το θέλαμε σουρπρίζ, αλλά άλλο θέμα αυτό τώρα).
Γενικώς, δεν έχει κανένα εξοπλισμό.  Δεν έχει ούτε ένα μπιμπερόν και έχουμε χάσει τον υγραντήρα, αλλά who cares? σε μία ωρίτσα τα έχουμε αγοράσει αυτά.
Μου λείπει η έρευνα για το τέλειο καρότσι, τα video για το πώς διπλώνει στο youtube, το μέτρημα για να χωράει στο πορτ παγκάζ του mini, το χαζολόγημα στα πολυκαταστήματα τύπου mothercare και οι ηλιθιότητες της κάθε πωλήτριας για να σε πείσει να το πάρεις.
Επίσης, δεν έχει δωμάτιο, αλλά ένα πάνικ ρουμ σε απόλυτο πανικό και στην γωνία κάπου ένα κιλό μπογιά.  Ο μπογιατζής ΘΑ έρθει, η ντουλάπα ΘΑ έρθει, η κούνια ΘΑ αγοραστεί και η αγαπημένη μας δικαιολογία είναι ότι "έλα μωρέ, μαζί μας θα κοιμάται στην αρχή".  Τουλάχιστον τώρα έχω το γνώθι σε αυτόν, γιατί την πρώτη φορά το έπαιζα πολύ άνετη, ότι θα τον βάλω στο δωμάτιό του με την μία.  Και μετά πήρα τα τέτοια μου με την ανακαίνιση, γιατί δεν υπήρχε όχι δωμάτιο, αλλά ούτε σπίτι και ηρέμησα.
'Οχι, όχι, όχι, δεν θα της βάλω πανάκριβη ταπετσαρία από το vibel, με την αχώνευτη ιδιοκτήτρια και πωλήτρια να μου πουλάνε μούρη ταυτόχρονα επειδή δεν αγόραζα από αυτούς και όλα τα υπόλοιπα, αλλά υπέροχα stickers που ΘΑ αγοράσω από το internet, γιατί έμαθα να αξιολογώ τα πεταμένα χρήματα διαφορετικά.  Ναι, τα σπάει το δωμάτιο του Walter, αλλά μπορώ να το κάνω και αυτό ωραίο με λιγότερα.  Και μπάι δε γουέι και πολύ τους είναι που τους έβαλα λινκ.  Για να μην πάτε ;-).
Εγώ τώρα, δεν έχω αγοράσει αμφίεση μαιευτηρίου.  Είμαι στην φάση να βάλω παλιά, μαύρη πυζάμα από αυτές που προχωράς και σέρνονται κάτω από την φτέρνα σου και σουτιέν που έχει ξεθωριάσει στο πλύσιμο.
Δεν με έχω φροντίσει καθόλου, του τύπου χαρωπή, λαμπερή έγκυος.  Δεν έχω κάνει spa pre-pregnancy treatment (όκει ψωνίστικο, αλλά το είχα κάνει την πρώτη φορά και το είχα απολαύσει...), ούτε καθαρισμό προσώπου & δοντιών (πω πω, πολύ χάλια ακούγομαι), αλλά νομίζω προλαβαίνω τουλάχιστον ένα αξιοπρεπές κούρεμα.
Την παλεύω λίγο καλύτερα με τα κιλά.  Μην φανταστείτε ότι είμαι από αυτές τις καταπληκτικές, αξιοθαύμαστες γυναίκες που το κοντέρ σταματάει στο +10, αλλά είμαι λίγο καλύτερα από την παρεκτροπή της πρώτης φοράς.  Τώρα σταματάω στην μία κουταλιά nutella, όχι στο ένα βάζο.
Αλλά ρε παιδιά, είμαι πιο ευτυχισμένη και πιο αισιόδοξη.  Την πρώτη φορά όλο έκλαιγα και τράβαγα ζόρια, τώρα γελάω, γουστάρω και γράφω και μπλογκ!  Και πιστεύω δεν θα κλειστώ μέσα και θα μιζεριάσω, αλλά θα είμαι πιο χαλαρή, θα ζητήσω βοήθεια ξέροντας γιατί και από ποιόν την ζητάω και θα κάνω και σχέδια για το μέλλον μου/μας.
Τέλος πάντων, θα σας ενημερώνω, ελπίζω να ρολάρει κάπως έτσι και να περάσουμε υπέροχα Χριστούγεννα όλοι μαζί.
Γαμώτο, επίσης έχω ξεχάσει ακόμα και να ανοίξω φυλλάδιο για τα βλαστοκύτταρα!
Και δεν θυμάμαι ούτε τις αναπνοές.

p.s: για το μέρος Α του ποστ, δείτε εδώ.