Δυο κουβέντες γυναικείες.

Χθες το πρωί ο άντρας μου πήγε με τον υιό μέχρι το πάρκο, για να ετοιμαστώ με την ησυχία μου και να βγούμε για μεσημεριανό με φίλους.  Το "ετοιμαστώ" αυτές τις μέρες, λίγο πριν μπω στον 10ο δηλαδή, μην τρελαίνεστε, δεν είναι καμία φοβερή διαδικασία, απλά συμπεριλαμβάνει μπάνιο, και επιλογή μεταξύ δύο παντελονιών, μερικών μονόχρωμων american vintage tshirts, 2-3 μακριών ζακετών και τριών ζευγάριων παπούτσιων (βαριά).  Απλά επειδή όλα αυτά γίνονται με κινήσεις συνταξιούχου σαλιγκαριού με αρθροιτικά, δημιουργούν αυτόματα μία διαδικασία.
Έτσι όπως ήμουν μόνη και στο cd έπαιζε το Late Night Tales (Jamiroquai): Music and stories worth staying up for, με έπιασε λίγο το παράπονο.  Ήθελα τόσο πολύ να γεννήσω αυθόρμητα, χωρίς να ζορίσω το μωρό, και αυτό δεν το έπιανε το υπονοούμενο με τίποτα.
Έτσι λοιπόν είπα να της μιλήσω.  Να πούμε δυο κουβέντες γυναικείες, μόνες μας.
"Βγες καλό μου κοριτσάκι, που η μαμά και ο μπαμπάς περιμένουν να σε δουν, να σε πάρουν αγκαλιά και να σε γεμίσουν φιλιά.  Να δουν το προσωπάκι σου, να κλάψουν αγκαλιά και να σε αγαπήσουν τόσο πολύ που δεν το φαντάζεσαι. 
Βγες, που έχεις έναν υπέροχο αδερφό που σε περιμένει για να στολίσετε μαζί το Χριστουγεννιάτικο δέντρο.  Δεν τον ακούς που κολλάει το στόμα του στην κοιλιά και σου ψιθυρίζει πότε θα έρθεις? 
Βγες μωράκι μου, που η μαμά δεν καταλαβαίνει τίποτα και συνεχίζει ακάθεκτη να τρώει και να χοντραίνει και μετά θα κλαίγεται και ποιός την ακούει.  Που σε κουβαλάει τόσο καιρό μαζί της πάντα και παντού και κουράστηκε πια η καημενούλα, θέλει να σου δείξει τον κόσμο πώς είναι και απ'έξω, έχει χρώματα, έχει ήχους και μυρωδιές διαφορετικές από αυτές που έχεις συνηθίσει.
Βγες αγάπη μου, σου εξήγησα ότι όσο πιο πολύ πλησιάζεις στα Χριστούγεννα, τόσο πιο πολύ μεγαλώνουν οι πιθανότητες οι φίλοι και οι γνωστοί να σου παίρνουν ένα μόνο δώρο και να ξεμπλέκουν και με τα δύο.  Αλλά ποτέ η μαμά και ο μπαμπάς.  Αυτό να το θυμάσαι και να το απαιτείς.
Βγες γλυκό μου κοριτσάκι, θέλουμε να σου πούμε τί ονόματα σκεφτόμαστε για εσένα, να μας δείξεις με το προσωπάκι σου εσύ ποιό σου ταιριάζει, να σου βάλουμε ωραία, ζεστά ρουχαλάκια που μοσχομυρίζουν, τι λογική είναι τώρα αυτή με έναν πλακούντα και έναν ομφάλιο λώρο αγκαλιά όλη μέρα!
Βγες, θέλω σαν τρελή να σε φροντίσω, να σε ταΐσω, να αρχίσουμε επιτέλους την ζωή μας όλοι μαζί. Είμαστε γαμώ τα παιδιά, ρώτα και αυτόν τον ταλιμπάν τον αδελφό σου, κώλο δεν βάζουμε μέσα, θα τρελαθούμε στις βόλτες, στα αστεία, στα παιχνίδια, θα γνωρίσεις φίλους σκέτους, φίλους με μωρά, γιαγιάδες και παππούδες που θα γίνουν χαλί να τους πατήσεις.
Άκου.  Βγες.  Η μανούλα θέλει να κάνει κι άλλο τατουάζ, εκεί που υπάρχουν οι τρείς καρδιές, πρέπει τώρα να γίνουν τέσσερις.  Το ξέρω ότι σε παρακάλεσα να είσαι ζεν, σε ευχαριστώ που με άκουσες, αλλά τώρα λίγο το παράκανες κοριτσάκι μου.
Δεν πιστεύω να σε τρομάζει ο αδερφός σου που πουλάει πνεύμα όλη την ώρα.  Είναι η ηλικία.  Πίστεψέ με, σε μερικά χρόνια πραγματικά θα μας ευγνωμονείς που έχεις έναν τόσο σούπερ κουλ μεγάλο αδελφό.  
Βγες μωρό μου.  'Ολους αυτούς τους μήνες η σκέψη μας είναι συνέχεια μαζί σου.  Και όσο και αν καμιά φορά ακούς να τσακωνόμαστε ή να νευριάζουμε, το κάνουμε γιατί πιεζόμαστε για να είναι όλα τέλεια για Εσένα.  Έχει πολλή αγάπη μέσα σε αυτό το σπίτι.  Ανοίγουμε το πρωί τα παραθυρά μας και ξεχειλίζει η αγάπη μέχρι τον ουρανό, πετάνε καρδούλες μέχρι τα σύννεφα.  Είμαστε πολύ τρυφεροί και οι τρείς μας, θέλουμε πολύ να στο δείξουμε αυτό.  Θέλουμε πολύ να γίνουμε τέσσερις.  Πολύ. Έχουμε φτιάξει έναν υπέροχο κόσμο για εμάς τους τέσσερις, και σε περιμένουμε με τόση λαχτάρα που νομίζουμε ότι θα σκάσουμε."
Αυτά της τα είπα χθες.  Τα έλεγα και είχα συγκινηθεί.
Και μετά τίποτα.  Πολύ μουλάρα αυτή η κόρη.